Verslag heren 1 tegen Amsterdam

Donderdag 19 september 2024
Gerenoveerd Amsterdam wint van Pinoké under construction.

Heerlijk vroeg meldde uw RR zich al op de leukste hockeyclub van Nederland. Onbetwist. Het dreigde zowaar een heerlijke avond te worden in dat mystieke Amsterdamse Bos. Hiervan wilde hij natuurlijk niets missen, de eerste cappuccino werd hem met liefde voorgezet.

Vorig weekend veegde ditzelfde Amsterdam het arme Oranje Rood met 7-1 uit het daarna keurig opgeruimde Wagener stadion, wat bleef was de vraag hoe sterk dit team dit seizoen zal zijn. H1 was dus gewaarschuwd, er was fanatiek getraind, de (steek) neuzen stonden absoluut allemaal in dezelfde richting, het begeleidingsteam had overuren gedraaid, op elke i was een lekker puntje gezet. Inmiddels mag bekend zijn dat uw RR zelden ergens een punt van maakt, waarvan akte.

Bij het binnenstromen van alle betrokken harde werkers, hetzij betaald hetzij vrijwillig, werd uw altijd met veel warmte ontvangen RR begroet door een van de leden van het (hoe kom je op de naam) begroetingsteam, haar naam Rachel. Weinig mensen zullen weten hoe belangrijk hun taken zijn. Rachel was deze avond goed op dreef. Ontspannen werden de teams, de scheidsrechters en de ballenjongens begeleid, terwijl ze en passant ook de spelerslijsten, de liefst 10 mensen van Viaplay, en noodzakelijke theedoeken tevoorschijn toverde. Natuurlijk bestaat haar team uit veel meer mensen maar goed voorbeeld doet goed volgen. Uw RR kreeg in Bloemendaal een prima opvoeding.

Tijdens het (voor) eten van de spelers van H1 smikkelde uw RR een lekker hapje mee, de keuken was weer ouderwets op dreef. Een heerlijke pasta zorgde voor een uitstekende bodem voor de wedstrijd.

Klokslag half negen zorgde het eerste fluitsignaal voor de afslag van de Bospot, de masten spuwden hun ledlampen (bijna allemaal) vol overgave het veld op. Amsterdam o.l.v. oud International Robbert Kemperman (kempie voor insiders) vloog erin, H1 begreep dat het aan de bak moest. Het giet oan. H1 werd meteen teruggedrongen op eigen helft (hoewel feitelijk beide helften hen toebehoren) en Hidde moest meteen de gespierde benen strekken. Probleemloos zoals we hem kennen.



Uw altijd rechtvaardige maar ook broodnodig kritische RR zag meteen dat beide scheidsen niet hun beste avond gingen fluiten. Zijn voorgevoel bleek gegrond. Een smetje laten we maar zeggen. H1 ondertussen had alle moeite om in evenwicht te komen met onze buren. Einde eerste kwart, de zielloze 0-0 gaf het scorebord aan.

Het tweede kwart herstelde H1 snel de verhoudingen en kwam er veel beter in, nu moest Amsterdam regelmatig terug, de noodrem was nog niet noodzakelijk. De man gezegend met de mooiste voornaam bij H1, Texas werd helaas toch getrakteerd op een gele prent, de reden werd uw RR niet helemaal duidelijk. Feit was dat H1 met 10 tegen 11 liefst 5 lange minuten moest doorkomen.

De rust kwam geroepen en het veld werd voorzien van nieuw fris water, ook de spelers kregen water, terwijl Jesse de afspraken doornam. Na rust moesten de Amstelveense bakens verzet gaan worden, want puntverlies vanavond zou voor het moreel geen goede aanloop naar zondag zijn.

Jesse’s woorden lieten aan duidelijkheid niets te wensen over, H1 vlamde, kwam messcherp uit de kleedkamer. Altijd knap en geweldig om binnen 10 minuten zo’n ommekeer te aanschouwen. Helaas kon die ommekeer niet geconstateerd worden bij de leiding want een gemiste overtreding van de bezoekers resulteerde supersnel in een goal voor hen, het scorebord moest naar 0-1.

Voor uw RR werd toen al Daan Bonhof man of the match want hij was het die regelmatig in de verdediging pal stond om redding te brengen en vliegensvlug ook nog even een demarrage liet zien. Voor zover nog niet bekend bij het grote publiek…Daan meet liefst 1.96.

Het wedstrijdbeeld veranderde door de achterstand behoorlijk want H1 werd onrustig. De passing, aannames werden minder strak en zuiver. Zonder meer zag uw RR een rommelige wedstrijd in deze fase. Gelukkig wist de altijd rustig blijvende aanvoerder Jannis van Hattem, middels een goed gesprek met een van de arbiters, de zaak weer enigszins op de rit te krijgen. Klasse Jannis. Top uitstraling.

Helaas kon ook hij niet voorkomen dat de bezoekers via een fastbreak (snelle uitbraak) de stand op 0-2 kon brengen, het leek nu wel heel erg lastig te gaan worden voor H1.

Kwart 4 moest H1 het tij gaan keren, de duimschroeven werden aangedraaid maar het moet gezegd, dit Amsterdam, met snelle spelers en uitbraken, gaf nauwelijks een krimp. Sterker ze liepen min of meer terecht uit naar een schier onoverbrugbare 0-3 voorsprong. H1 gooide nu werkelijk alle remmen (eindelijk) volledig los en beukte er letterlijk op los.

Al vliegend stortte Miles ter aarde (gewoon kunstgras) en kreeg na eindeloos overleg met de scheids een terechte strafcorner toegewezen. Als kleine pleister op de wonde scoorde Florent met een tip in de 1-3, maar het bleek te laat, slechts 3 ½ minuut stond er nog op het scorebord. Het siert dit verjongde H1 dat niemand uitgezonderd deze laatste minuten ALLES uit de gespierde kasten werd geperst, ongetwijfeld zal daar enige frustratie hebben bij gezeten. Het laatste fluitsignaal betekende het tweede verlies van dit nog jonge seizoen.

Gelukkig gaan we elkaar aanstaande zondag 22 september alweer zien, opnieuw thuis om 16.00 uur. De heren nemen het dan op tegen Oranje Rood. Zij speelden gelijk tegen Rotterdam, 4-4.

Uw RR is er natuurlijk weer bij; tevens gaat u van hem regelmatig meer info verkrijgen over alle spelers een begeleiding, zeg maar, een inkijkje achter de mens. Let dus goed op.

Op deze vrijdag wenst uw RR iedereen een fijn weekend, misschien wel het laatste met lekker warm weer, dus kom allen zondag naar de club. D1 speelt zaterdag uit tegen Rotterdam om 16.30 uur.

Uw nooit aflatende en altijd enthousiaste Razende Reporter,

Bonno Mijnlieff