Verslag Dames 1, Goldcup en Oranje Rood
7 oktober 2021 |Lieve Pinoké -supporter, fan of anderszins verdwaalde lezer,
Aan mij de eer om het wedstrijdverslag ook voor de dames af te trappen. Een korte samenvatting van het seizoen tot nu toe: 4 wedstrijden, 3 punten. Hadden dat er meer kunnen zijn? Ja. Maaaaar niet getreurd, er zijn nog 18 wedstrijden te gaan, en het is een stuk leuker om wedstrijden te verslaan die gewonnen worden, dus laten we daar nou net mee begonnen zijn.
Allereerst mochten we op donderdagavond aantreden in de GoldCup tegen Huizen. Door blessures, een druk programma en gewoon omdat ze het reuze goed doen mochten hier Maartje Kaptein, Rosalie Montulet en Aline Buur hun bekerdebuut maken. Ik neem bij deze heel graag mijn virtuele petje af voor deze debutanten, het was een feest om naar te kijken.
Dan de wedstrijd: Ondanks de kou waren er gelukkig een hoop supporters naar het Gooi afgereisd. De theekraan op Huizen is leeggedronken, en gelukkig konden in de tweede helft de handjes uitstekend warmgeklapt worden. De eerste helft begon nog wat stroefjes, wat dan wel de kans gaf aan Maartje en de verdediging om een aantal doelpunten te voorkomen (nogmaals petje af). Helaas lukte het Huizen wel om het net een keertje te vinden, 1-0. In het tweede kwart vonden we gelukkig wat van de Amsterdamse bravoure terug en wist Anouk Lambers zich met een mooie actie vrij te spelen en 1-1 binnen te maaien, dat stuurde de support toch een stuk rustiger richting het vierde kopje thee bij rust.
In de tweede helft was er voor iedereen met een blauw Pinoké-hart een stuk meer te genieten, er werden prachtige solo’s, combinaties en trucen getoond. Na enige verwarring over wie de strafbal moest nemen kon Anouk ook haar tweede goal scoren. Strafballen nemen is immers gewoon een bal op goal pushen ;-), en dat kan ze uitstekend. Richting het eind van de wedstrijd kreeg Maria Steensma nog een bal cadeau van de Huizen defensie, die ze uiteraard graag binnensloeg. 1-3. Ik wil jullie verder vooral nog attenderen op de actie van de wedstrijd: Maxime Kerstholt die zó enthousiast het veld in wilde rennen dat er nog steeds stukjes ego op te rapen zijn op de plek waar ze viel, heerlijk vermaak tussen de mooie acties door. Op naar de volgende ronde!
Dan zondag; allereerst, en eigenlijk het allerbelangrijkst: het debuut van Flo Klinkhamer, en de retour in het veld na 1,5 jaar blessureleed! Daarnaast een mooi weerzien met oud-teamgenoot Sian Keil op Oranje-Rood. Thermo’s mee, om vervolgens om 9.30 richting Eindhoven te vertrekken. Wederom konden we van veel support genieten, ondanks de afstand en minder goed gestemde weergoden. We begonnen de wedstrijd eigenlijk uitstekend, kwamen met een aantal mooie acties al een aantal keer gevaarlijk rond te cirkel van OR, scoren bewaarden we echter nog even. Tussendoor kwam OR sporadisch in de buurt van onze cirkel, wel scoorden ze met een mooie tip achter het standbeen (mag gezegd worden) de 1-0. Niet helemaal volgens plan. Gevaarlijk bleven we wel. Via een goeie cornervariant van Kelly Hoyng-Jonker (assist Frances Westenberg) kwamen we dan ook verdiend op 1-1. Spelbeeld bleef hetzelfde, maar volgens hetzelfde plan als de 1-0 kwam ook de 2-1 een beetje uit de lucht vallen.
Na rust bleven we vertrouwen op een ommekeer. Achteraf bleek het wellicht zo te hebben moeten zijn, want hier kwam het sprookje van onze debutant. Na een beslissing die varieerde tussen een vrije slag tegen, een strafbal en een strafcorner voor mochten onze strafcornerkanonnen nogmaals aanleggen. De rebound kwam uit bij de hoofdpersoon uit dit sprookje, en in slowmotion kon Flo de 2-2 binnenleggen. De blijdschap is in de regio Brabant waarschijnlijk nog steeds voelbaar. Er schijnt iets te zijn met Amsterdammers die scoren bij hun debuut… Het laatste kwart was vooral genieten voor de neutrale kijker, het spel golfde op en neer met kansen aan beide kanten. Shoutout naar Maria die bij een 2-2 stand nog een strafcorner van de lijn haalt. In de laatste twee minuten vonden we de spanning genoeg geweest, met een herhaling van de eerste goal kon Kelly de 2-3 binnentippen. Leuk detail: Kel werd voor de wedstrijd omgeroepen als tweede keeper, denk dat ze dat op OR voorlopig niet meer vergeten.
Eindstand 2-3, de punten mee terug naar Amsterdam, de cornerstatistieken opgepoetst, een debutant rijker en nu 6 punten uit 5 wedstrijden, klinkt toch beter. Komende zondag 10 oktober komt buurvrouw Amsterdam op bezoek, altijd een mooi weerzien met vriendinnetjes, buren, huisgenoten etc. Om 12.45 treden we hopelijk onder jullie toeziend oog aan, u kunt vervolgens ook nog genieten van de mannen, die dezelfde burenruzie om 14.45 uitvechten.
Tot dan!
Liefs,
Kiki Gunneman #1
- Ik moest mezelf ook voorstellen, maar ik denk dat dit ruim voldoende tekst is, mocht je me willen leren kennen, kom dan vooral even kletsen na een van de wedstrijden; zoek naar de speler met helm. X.
Ps. Kleine vermelding in opdracht van manager Debbie: op 13 oktober om 18.00 mogen Stella van Gils en ik aantreden met het Nederlands Team tegen België, meer info is te vinden op de website.