Pinoké Heren 1 – Schaerweijde Heren 1 = 3 – 1
13 november 2022 |Zaterdag
12 november
The
Saturday Evening Special
Enigszins
verward stuurde uw razend bekende reporter zijn groene bolide het
parkeerterrein van het
Amsterdamse bos op, allemachtig het leek wel of er Euro Hockey League gespeeld
werd. Stiekem
dan maar la voiture een (parkeer) plaats gegeven bij de buurman. Tenslotte
hadden we hen recentelijk een nederlaag toegebracht, even slikken jongens. Lopende
naar de club kon uw reporter een grote glimlach niet onderdrukken want juist op
dat moment vertrokken vele auto’s, simpelweg omdat de jeugd klaar was met hun
wedstrijden. Duh!! Die
glimlach behield hij de hele dag maar vast want de club was gevuld met een
grote schare aan oud-leden, zilverlingen, oud heren 1 spelers, het was een
soort van reünie. Sfeer gegarandeerd.
Het
was alweer de returnwedstrijd tegen Schaerweijde, het seizoen begon namelijk
uit in Zeist. Tevens
werd dit de laatste wedstrijd voor de winterstop, althans voor de Tulp
Hoofdklasse.
Schaerweijde, waar inmiddels Jan Kees Manenschijn aan het roer staat. (Voorheen Rotterdam) De uitwedstrijd op 4 september was toen een prooi voor Heren 1, wat zou er vandaag uitkomen? De vraag stellen is hem tegelijkertijd beantwoorden. De gasten trokken meteen fel van leer. Uw reporter, niet ver geposteerd van de dug-out van H1, zag Jesse Mahieu de opgeborstelde wenkbrauwen fronsen, dit leek hem een geheel andere ploeg. De gasten lieten er dus geen (kunst) gras over groeien (een schier onmogelijk opgave trouwens) en toonden hun scherpe tanden, H1 was wakker en moest aan de bak, It giet Oan!!
Beide
ploegen waren in het eerste kwart absoluut aan elkaar gewaagd, echter veel
kansen of gevaarlijke situaties kon uw druk schrijvende reporter niet noteren,
hoe graag hij dat ook wilde.
Het
tweede kwart bracht gelukkig meer spanning en beter hockey. Het
talrijke publiek werd, buiten heerlijke bitterballen en diverse bittergarnituren,
verwend met een groot aantal hoge ballen, die tevens met zachte hand werden
verwerkt, echter (nog) geen scores.
Alexander
Hendrickx, net terug uit Argentinië, waar hij maar liefst 4 corners erin
slingerde tegen het thuisland, ging bij de eerste corner vol zelfvertrouwen op
de rand van de cirkel staan, hij blijft een indrukwekkend fenomeen, deze oermens
afkomstig uit België. Echter er volgde geen doelpunt. Zowel
het eerste als het tweede kwart eindigde derhalve in brilstand, voor de
kenners, 0-0.
Tijdens
de rust liep uw altijd attente en zeer oplettende reporter even naar beneden
voor een klein en absoluut bescheiden plasje; hij nam waar dat Jesse zijn
manschappen aan het overtuigen was dat er uit een geheel ander Amstelveens
vaatje getapt moest gaan worden de volgende 2 kwarten.
En
zo gebeurde!!
Alleen
niet zoals gepland, want het was Schaerweijde dat via een voetje van Alex een
strafcorner wist te forceren en deze vervolgens om te zetten in een prima
doelpunt; het scorebord schrok wakker en haastte zich om de geheel onverwachte
0-1 in beeld te brengen. Dit
was voor H1 het teken om dat andere vaatje aan te spreken en de extra turbo’s
te activeren.
Het
viel uw reporter op dat vooral Lonny (Marlon Landbrug) werkelijk keihard aan
het werk was om voortdurend ruimte te creëren, voor uw reporter werd hij toen
al de Man of the Match. In
de negende minuut zette Florent goed door en forceerde hiermee een strafcorner. Alex
wist al wat hij ging doen en vuurde een nieuw ingekochte 3-traps raket af op
het doel van de gasten, met name de zeer sterk keepende doelman, Jan de
Wijkerslooth. Jan
zal hier nog weleens aan terug denken want de snelheid van deze raket was hem
te veel.
Vlot
en gedwee gehoorzaamde het scorebord en kwam de stand weer in evenwicht. 1-1.
Niet
lang hierna liet medebelg Sebastien Dockier zich niet onbetuigd en haalde
verwoestend uit, notabene op diezelfde keeper, maar ditmaal redde Jan werkelijk
fantastisch. Toch
kwam de 2-1 zich aanmelden want een harde strakke vrije slag rechtdoor de
cirkel in werd slim achter (hem) langs, subtiel van richting veranderd zodat de
gewenste voorsprong een feit was. Wie
anders dan slangenmens Miles Bukkens had dit natuurlijk op zijn heerlijk
creatieve geweten.
De
gasten waren geknakt, H1 pakte snel door en de al eerder door uw reporter
beschreven drop en drover tactiek werd meteen opgepakt. Alex
maakt met een hoge push de verdiende 3-1 en H1 wist dat de punten binnen waren.
Werkelijk
tot de allerlaatste snik bleef H1 alles geven, maar goals leverde dit helaas
niet meer op. Voor
de gasten was het laatste fluitsignaal een verlossing, voor H1 een drietal
punten die konden worden bijgeschreven, alles bij elkaar resulterend in de derde
plaats op de ranglijst. Tevens
dus de laatste wedstrijd van de Tulp Hoofdklasse voor de winterstop.
H1
zal natuurlijk zich weer gaan mengen in de zaalhockey perikelen, waar zij, voor
zover men dat nog
niet weet, afgelopen seizoen kampioen van Nederland werden. Speeldata
en tijden volgen later nog.
De
veldcompetitie wordt hervat op 5 maart 2023, voor Heren 1 met een uitwedstrijd
op Den Bosch.
Uw
reporter gaat met H1 wederom de zaal in om daar verslag van te doen. Wordt
vervolgd dus.
Uw
reporter wenst alle leden van de club, supporters, en sponsoren alvast een
mooie winterstop.
Enthousiaste
wintergroet,
Uw
nooit aflatende doorschrijvende reporter,
Bonno
Mijnlieff