Rotterdam H1 – Pinoké Heren 1 = 1–1

Donderdag 15 september 2022

Uw altijd goed georiënteerde reporter werd bijna in de Rotterdamse luren gelegd! Zo goed als onzichtbaar is momenteel het imposante stadion van de havenclub. Nederlandse wegenbouwers zijn momenteel bezig de A-4 om te leggen hetgeen een nogal vertroebeld wegenbeeld geeft, zeker in het donker, op weg naar hockeyclub Rotterdam.

Het mocht zijn pret echter totaal niet drukken want rond achten parkeerde uw reporter zijn voiture (das frans voor auto) op de ruime parkeerplaats bij de club. Een prettige cappuccino werd zijn deel gecombineerd met een broodje ongezond maakten samen de basis voor de inhoud van zijn tot op dat moment aardig leeggeraakte maag. Altijd bereid het geheugen van de lezers op te frissen stapte H1 vorig jaar hier met een strakke 0-7 van het (ook al niet meer zo) geweldige veld. Maar ook al bekend is het feit dat successen in het verleden geen garantie geven voor de toekomst.

Kortom, nieuwe ronde nieuwe kansen voor beide teams. Rotterdam had afgelopen seizoen geen fijn seizoen, eindigde zeer teleurstellend als negende. Uw reporter ziet (..) dat de verlichting in het stadion zonder meer onvoldoende is voor een avondwedstrijd op dit niveau. Hetgeen in de loop van de wedstrijd meer dan duidelijk wordt. Absoluut een aandachtspunt voor het Bestuur van deze derde grootste club van Nederland met ruim 2500 leden; tevens blijkt het scorebord defect, na lang zoeken en niet gevonden te hebben, verkreeg uw altijd maar door vragende reporter uiteindelijk deze erg teleurstellende informatie. Geen scores dus maar ook geen tijd!! Uw reporter werd er niet echt warm van!!

Niet lang na het begin van het eerste kwart blijkt Miles met Alexander afgesproken te hebben, dat hij (Miles dus) de eerste strafcorner mag nemen, op voorwaarde dat hij hem dan wel scoort. We schrijven (althans uw reporter) de tiende minuut, Miles komt zijn belofte na, scoort de 0-1. Het samenspel van Nederlanders met Belgen geeft regelmatig heerlijke net ietwat andere uitdrukkingen, die uw reporter soms goed van pas komen.

Als voorbeeld, wij Hollanders zeggen vast en zeker (uw veiligheidsriemen) de Belgen draaien er enigszins omheen (of liever gezegd draaien het om) en zeggen zeker en vast. (Voornamelijk is het Alexander die deze kreet regelmatig bezigt, als hij weer eens een vuurpijl heeft afgevuurd op een of ander vijandig doel).

Het eerste kwart eindigt met deze stand, echt veel kansen of oogstrelend hockey kon uw reporter in deze fase nog niet waarnemen, we spoelen snel door naar het tweede kwart. In het tweede kwart worden de schaarse toeschouwers (afgeschrikt door het toegangsgeld van 8,50 euries?) getrakteerd op een paar heerlijke regenbuien; overigens krijgen de spelers exact dezelfde regen op het veld te verduren. Het maakt het niveau er zeker niet beter op. Niet alleen de regen golft heen en weer, het spel kan hierbij absoluut niet achterblijven. Een vervelende overtreding maakt dat Morris grof tegen de grond wordt gewerkt, hij moet geblesseerd het veld verlaten, hij kreeg een knietje in zijn dijbeen. Het zal voor hem en iedereen spannend worden of hij zondag in staat zal zijn te spelen, Morris we duimen allemaal voor je!!

Uw reporter is geenszins onder de indruk van dit Rotterdam, toegegeven een aantal spelers kunnen hardlopen, zelfs met een bal erbij gaat hun dat goed af, maar een spannend kijkspel levert dat nauwelijks op; de eerlijkheid gebiedt uw reporter te zeggen dat ook H1 zich hieraan regelmatig schuldig maakt; het spelbeeld is veelal rommelig, er worden veel technische fouten gemaakt.

Het tweede kwart eindigt met dezelfde 0-1, we kijken verder naar het derde kwart. Rotterdam speelt een stuk feller en beter, hetgeen H1 bij de les brengt. Er komen voor de thuisclub een aantal giga kansen (lees groot) die gelukkig allemaal niet benut worden, maar het bekende billen knijpen wordt in stelling gebracht. H1 weet in korte tijd het spelbeeld grotendeels om te draaien en er komen kansen voor de Steekneuzen, die altijd graag een lange neus willen trekken. (U kent het wel 020 tegen 010….) Echter tot doelpunten leidt dit vooralsnog niet, voor beide netnummers niet.

Het begint in het veld wat harder te worden, er vallen kaarten, een aantal groene, zelfs een gele ziet uw reporter getrokken worden, die is helaas voor onze nieuwe aanwinst Boris. Heren 1 staat dus 5 minuten met 10 man. De thuisploeg komt een aantal keren levensgevaarlijk tot vlak voor Hidde. Zowel hij als de hele verdediging heeft de Amstelveense handen meer dan vol, maar houdt stand.

Maar dan toch….binnen een minuut na het begin van het laatste kwart rondt Rotterdam een prachtige aanval over 5 schrijven doeltreffend af en de 1-1 is een keihard feit. Niet lang hierna weet Florent op onnavolgbare wijze zich in de cirkel van de thuisclub min of meer te ontdoen van 3 (!!) tegenstanders, haalt met de backhand uit en…scoort de 1-2. Althans dat denkt (bijna) iedereen, de goal wordt (in uw reporters ogen) volkomen onterecht afgekeurd wegens vermeend bolle kant….misschien hebben de Via Play kijkers het beter gezien??

Ook bij Rotterdam moet een speler geblesseerd het veld verlaten, het betreft Thijs van Dam, de supersnelle Speedy Gonzalez van de ploeg; welke blessure hij heeft opgelopen is niet duidelijk. De laatste minuten van dit duel tikken langzaam weg, hoewel er geen scorebord is om dit te registreren doet uw reporter het enigszins op de gok. Er komt vlak voor tijd nog een grote kans, een strafcorner en Alex haalt diep adem. Helaas gaat de stop van Sebastien ditmaal verkeerd, krijgt Alex geen kans het duel alsnog in het voordeel van H1 te beslissen. H1 mag dan grotendeels een veldoverwicht getoond hebben, echt aanspraak op de drie punten zou niet terecht zijn geweest. Toch is Rotterdam naar de mening van uw reporter best blij met het gelijkspel. Einde wedstrijd, eindstand dus 1-1.

Zondag 18 September gaan we gewoon weer verder met de clash tegen H.C.K.Z., die deze avond landskampioen Bloemendaal op een 5-3 nederlaag trakteerde. H1 is dus gewaarschuwd!!

Onze volgende spannende afspraak staat dus vast!!
Zondag 18 September om 14.45 uur op Pinoké

Tot dan,

Uw altijd schrijvende en razende reporter
Bonno Mijnlieff