Verslag zaalhockey dames 1 - play off voor dames 1

Play-offs. Vorig jaar mochten we voor het eerst in de clubgeschiedenis deelnemen aan de play-offs in de Hoofdklasse Zaal. Voor de snelle rekenaars: dit jaar treden we aan voor de ..? Juist, tweede keer. Het vorige verslag eindigde in de belofte dat we in Sporthallen Zuid twee belangrijke potjes voor de plaatsing voor het toetje van de competitie zouden hebben, en dat Miloe zich van haar best juichende kant zou laten zien.

Beiden kwamen gelukkig tot uiting. Loe had er welgeteld 4 minuten voor nodig, misschien iets langer, maar 4 is leuk voor het verhaal. Een balletje breed, en uit een haast onmogelijke hoek vuurde ze de bal na 1 keer raken tussen de palen. 1-0, en belofte waargemaakt. Zoals de oplettende hockey.nl volger uiteraard al weet speelden we tegen Bloemendaal, en eindigde de wedstrijd uiteindelijk in 9-3. Veel doelpunten dus, en het is eigenlijk geen moment echt spannend geweest. De echte zaalhockeyliefhebber kon wel smullen van hier en daar een aanval uit het boekje.

Na de wedstrijd hadden we welgeteld 20 minuten om even rustig uit te ademen en het in grote getalen toegestroomde publiek te bedanken, knuffelen of de hand te schudden. De volgende wedstrijd stond immers alweer te wachten. Dit alles volgde overigens na een uitgebreide voorbereiding en voorbespreking bij Kiki thuis, het koffiezetapparaat draaide overuren, het tactisch plan was duidelijk en allerbelangrijkst, er werd uitgebreid gelachen.

Enfin, de wedstrijd. Zelfde hal, zelfde drukke tribunes, andere tegenstander. Rotterdam had in de eerste wedstrijd al laten zien prima te kunnen zaalhockeyen, en nog beter te kunnen counteren. Een tegenstander om rekening mee te houden dus. De eerste 37 minuten sla ik even over, we waren best goed, maar stonden uiteindelijk toch opeens 4-3 achter. Tijd om het aloude zaalhockeyrecept toe te passen. Spelen en pressen met 6 spelers. De eerste goal viel na 15 seconden, en daarna brak een zinderende slotfase aan. We moesten de toegesnelde supporters immers iets geven om van te genieten. Uiteindelijk duurde het tot aan de laatste 13 seconden tot de beslissende 5-4. Niet per se nodig, maar wel extra leuk voor het overwinningsgevoel, vooral bij de enthousiast juichende ouders – videomateriaal is op te vragen.

Aangezien SCHC de wedstrijd om de tweede plek won van Hurley konden wij leuk meeliften op dit verschil in punten, en waren we officieel geplaatst voor de play-offs op 28 januari.

Na wederom een pittige trainingsweek, met hier en daar wat ruimte voor verbetering, mochten we dit keer op zaterdag aantreden in sportcentrum Olympos. Zoals men weet, in de generale repetitie moet je nog niet al je kaarten op tafel leggen, en zeker nog niet op je absolute optimum presteren. Met alle liefde hielden wij ons aan dit principe, waardoor de eerste wedstrijd tegen Hurley met 6-3 verloren ging. Na een korte analyse, een vrij groot bammetje en bij elkaar geraapte concentratie mochten we vervolgens een nieuwe poging wagen tegen SCHC. Een rechtstreeks duel om de eerste plek in de poule. Kochten we verder niks voor, want de stand in de andere poule kon nog alle kanten op. Maar goed.

Een bijzondere wedstrijd volgde. We stonden al vrij snel met 4-0 voor, met een stuk meer scherpte en zaalhockey dan in de eerste wedstrijd van de dag. Vervolgens haalde SCHC haar keepster eruit, liepen we uit naar 6-0 en klonk het rustsignaal. Een enerverende eerste helft dus. Een leuk experiment volgde, daar zat nog wel ruimte voor verbetering, maar hee, proberen kan altijd. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in 8-4, zijn we koploper van Poule B, is Maxime met 23 goals topscorer van de Hoofdklasse en mogen we volgende week de halve finale spelen.

Heel graag zien we jullie volgende week om 11.00 uur in Topsportcentrum Zuiderpark. We spelen hier de halve finale om het landskampioenschap tegen Amsterdam. Bosderby in Den Haag dus. Neem spandoeken, goed gesmeerde keeltjes, enthousiaste aanmoedigingen en vrienden en familie mee. We zien jullie daar!

Liefs, namens Dames 1

Kiki Gunneman
(zie foto boven)