Verslag zaalhockey dames 1 - play off voor dames 1

Play-offs.
Vorig jaar mochten we voor het eerst in de clubgeschiedenis deelnemen aan de
play-offs in de Hoofdklasse Zaal. Voor de snelle rekenaars: dit jaar treden we
aan voor de ..? Juist, tweede keer. Het vorige verslag eindigde in de belofte
dat we in Sporthallen Zuid twee belangrijke potjes voor de plaatsing voor het
toetje van de competitie zouden hebben, en dat Miloe zich van haar best
juichende kant zou laten zien.
Beiden
kwamen gelukkig tot uiting. Loe had er welgeteld 4 minuten voor nodig,
misschien iets langer, maar 4 is leuk voor het verhaal. Een balletje breed, en
uit een haast onmogelijke hoek vuurde ze de bal na 1 keer raken tussen de
palen. 1-0, en belofte waargemaakt. Zoals de oplettende hockey.nl volger
uiteraard al weet speelden we tegen Bloemendaal, en eindigde de wedstrijd
uiteindelijk in 9-3. Veel doelpunten dus, en het is eigenlijk geen moment echt
spannend geweest. De echte zaalhockeyliefhebber kon wel smullen van hier en
daar een aanval uit het boekje.
Na
de wedstrijd hadden we welgeteld 20 minuten om even rustig uit te ademen en het
in grote getalen toegestroomde publiek te bedanken, knuffelen of de hand te
schudden. De volgende wedstrijd stond immers alweer te wachten. Dit alles
volgde overigens na een uitgebreide voorbereiding en voorbespreking bij Kiki
thuis, het koffiezetapparaat draaide overuren, het tactisch plan was duidelijk
en allerbelangrijkst, er werd uitgebreid gelachen.
Enfin,
de wedstrijd. Zelfde hal, zelfde drukke tribunes, andere tegenstander.
Rotterdam had in de eerste wedstrijd al laten zien prima te kunnen
zaalhockeyen, en nog beter te kunnen counteren. Een tegenstander om rekening
mee te houden dus. De eerste 37 minuten sla ik even over, we waren best goed,
maar stonden uiteindelijk toch opeens 4-3 achter. Tijd om het aloude
zaalhockeyrecept toe te passen. Spelen en pressen met 6 spelers. De eerste goal
viel na 15 seconden, en daarna brak een zinderende slotfase aan. We moesten de
toegesnelde supporters immers iets geven om van te genieten. Uiteindelijk
duurde het tot aan de laatste 13 seconden tot de beslissende 5-4. Niet per se
nodig, maar wel extra leuk voor het overwinningsgevoel, vooral bij de
enthousiast juichende ouders – videomateriaal is op te vragen.
Aangezien
SCHC de wedstrijd om de tweede plek won van Hurley konden wij leuk meeliften op
dit verschil in punten, en waren we officieel geplaatst voor de play-offs op 28
januari.
Na
wederom een pittige trainingsweek, met hier en daar wat ruimte voor verbetering, mochten we dit keer
op zaterdag aantreden in sportcentrum Olympos. Zoals men weet, in de generale
repetitie moet je nog niet al je kaarten op tafel leggen, en zeker nog niet op
je absolute optimum presteren. Met alle liefde hielden wij ons aan dit
principe, waardoor de eerste wedstrijd tegen Hurley met 6-3 verloren ging. Na een
korte analyse, een vrij groot bammetje en bij elkaar geraapte concentratie
mochten we vervolgens een nieuwe poging wagen tegen SCHC. Een rechtstreeks duel
om de eerste plek in de poule. Kochten we verder niks voor, want de stand in de
andere poule kon nog alle kanten op. Maar goed.
Een
bijzondere wedstrijd volgde. We stonden al vrij snel met 4-0 voor, met een stuk
meer scherpte en zaalhockey dan in de eerste wedstrijd van de dag. Vervolgens
haalde SCHC haar keepster eruit, liepen we uit naar 6-0 en klonk het
rustsignaal. Een enerverende eerste helft dus. Een leuk experiment volgde, daar
zat nog wel ruimte voor verbetering, maar hee, proberen kan altijd.
Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in 8-4, zijn we koploper van Poule B, is
Maxime met 23 goals topscorer van de Hoofdklasse en mogen we volgende week de
halve finale spelen.
Heel
graag zien we jullie volgende week om 11.00 uur in Topsportcentrum Zuiderpark. We
spelen hier de halve finale om het landskampioenschap tegen Amsterdam. Bosderby
in Den Haag dus. Neem spandoeken, goed gesmeerde keeltjes, enthousiaste
aanmoedigingen en vrienden en familie mee. We zien jullie daar!
Liefs,
namens Dames 1
Kiki
Gunneman
(zie foto boven)